Przejdź do głównej treści

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Pomiń baner

Widok zawartości stron Widok zawartości stron

Zmarł Profesor Andrzej Kotański (1941 – 2018)

Pogrzeb odbędzie się w sobotę (21.07.2018) o godz. 12. na Cmentarzu Parafialnym
w Bieżanowie, ul. Mała Góra.

Z głębokim żalem zawiadamiamy, że w dniu 12.07.2018 odszedł od nas Pan Profesor Andrzej Kotański, wybitny fizyk, specjalista w zakresie fizyki teoretycznej.

Profesor Andrzej Kotański był profesorem zwyczajnym w Instytucie Fizyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Przez długie lata był kierownikiem Zakładu Teoretycznej Fizyki Komputerowej, którego nazwę zmieniono później na Zakład Dyskretnej Teorii Pola.

Jest autorem bądź współautorem ponad 300 prac naukowych. Należy do najwyżej cytowanych polskich fizyków.

Jako uczeń liceum chciał studiować matematykę, interesowały go wtedy zagadnienia takie jak teoria mnogości i topologia. Był finalistą Olimpiady Matematycznej. Jednak za namową ojca zaczął równolegle z matematyką studiować fizykę. Matematyki zresztą nie ukończył – zabrakło mu egzaminu z pedagogiki i egzaminu magisterskiego, gdyż zaangażował się w badania z fizyki teoretycznej.

Pierwsze prace naukowe Andrzeja Kotańskiego powstały w połowie lat sześćdziesiątych XX wieku i dotyczyły własności analitycznych amplitud rozpraszania z uwzględnieniem symetrii izospinowej. W tym czasie Andrzej Kotański wraz z grupą profesora Andrzeja Białasa podjął pracę nad wówczas właśnie  zaproponowanym przez Murray’a Gell-Manna i George’a Zweiga modelem kwarków. Zajmował się także tzw. produkcją dyfrakcyjną i produkcją wielorodną cząstek w zderzeniach przy wysokich energiach.

Szczególny rozgłos przyniosły profesorowi Kotańskiemu  prace powstałe podczas krótkiego pobytu w CERNie, a dotyczące tzw. amplitud transversity. W roku 1968 przebywał na rocznym stażu w CERNie gdzie zajmował się badaniem struktury osobliwości amplitud rozpraszania w rozkładzie na fale parcjalne.

Wraz z upływem czasu zainteresowania profesora Kotańskiego przesuwały się w stronę fizyki doświadczalnej i informatyki. Był niekwestionowanym autorytetem w tej dziedzinie. Przez ostatnie lata był członkiem grupy badawczej związanej z eksperymentem ZEUS działającym przy zderzaczu HERA w Hamburgu, gdzie zajmował się zdalną kontrolą eksperymentu.