Diamenty fascynują swoim wyglądem i często stanowią centralny element pięknej biżuterii. Pod względem chemicznym diament jest niezwykle drogą odmianą węgla. Na tyle rzadką, stabilną, kompaktową  i cenną, że może być także interesującym środkiem lokaty kapitału. Co ciekawe, większość wydobywanych diamentów znajduje swoje zastosowanie w przemyśle, gdzie istotna jest ekstremalna odporność tego minerału zarówno mechaniczna, jak i na czynniki fizyko-chemiczne. Wreszcie, istnieją także zastosowania biologiczno-medyczne diamentów, gdzie kluczowa jest biokompatybilność diamentu.

W swojej prezentacji opowiem o diamencie i jego właściwościach, sposobie powstawania, klasyfikacji i typowych zastosowaniach (także jubilerskich). W dalszej części opowiem o laboratoryjnej syntezie diamentów oraz o niezwykle ciekawych obiektach, jakimi są centra barwne w diamencie. Mimo, że są one zazwyczaj niepożądanymi defektami struktury krystalicznej, niektóre z nich potrafią mieć interesujące właściwości optyczne i stanowić o dodatkowej wartości diamentu. Takim przykładem są centra azot-wakancja, które są przedmiotem badań w mojej grupie. W referacie przedstawię wybrane zastosowania diamentów z takimi centrami, m.in. do precyzyjnego obrazowania magnetycznego w mikroskali, do detekcji różnego typu sygnałów biologicznych oraz do diagnostyki medycznej.

„Bliżej Nauki" to cykl wykładów popularnonaukowych organizowanych na Wydziale Fizyki, Astronomii i Informatyki Stosowanej Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. https://blizejnauki.fais.uj.edu.pl/​